عبدالله “دوک” فاکر، آخرین نفر از چهار اجلاس اصلی، در سن 88 سالگی درگذشت.

محتوای مقاله

نیویورک – عبدال «دوک» فاکر، آخرین عضو گروه محبوب موتاون، چهار تاپ، که با آهنگ‌های موفقی چون «دست دراز کن، من آنجا باشم» و «ایستاده در سایه‌های عشق» شناخته شده بود، در سنین بالا درگذشت. 88 .

محتوای مقاله

به گفته سخنگوی خانواده، فاکر روز دوشنبه بر اثر نارسایی قلبی در حالی که همسرش و دیگر عزیزانش در کنارش بودند درگذشت.

The Four Tops یکی از محبوب ترین و ماندگارترین گروه های موتاون بودند و در دهه 1960 به اوج خود رسیدند. بین سال‌های 1964 تا 1967، آن‌ها 11 بازدید از 20 برتر و دو رتبه اول را داشتند: «من نمی‌توانم به خودم کمک کنم (قوعه عسل پای شکر)» و کلاسیک اپرایی «به من برسم، من آنجا خواهم بود». آهنگ‌های دیگر، اغلب حماسه‌هایی از درد و از دست دادن عاشقانه، شامل «عزیزم به عشقت نیاز دارم»، «ایستاده در سایه‌های عشق»، «برنادت» و «فقط از تنهایی بپرس».

محتوای مقاله

بسیاری از بزرگ‌ترین ستاره‌های موتاون، از سوپریمز گرفته تا استیوی واندر، در شرکت مستقر در دیترویت که توسط بری گوردی در اواخر دهه 1950 تأسیس شد، روی سن آمدند. اما فاکیر، خواننده اصلی، لوی استابز، رنالدو “ابی” بنسون و لارنس پیتون زمانی که گوردی در سال 1963 با آنها قرارداد امضا کرد (پس از اینکه گروه چند سال قبل او را تغییر داد) به مدت یک دهه با هم بودند و آنها قبلاً در صحنه حضور پررنگی داشتند. و یک سبک آوازی متنوع که به آنها اجازه می داد هر چیزی را از آهنگ های کانتری گرفته تا استانداردهای پاپ مانند “عروسک کاغذی” اجرا کنند.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

آنها در زمان شروع کار خود را چهار هدف نامیدند، اما به زودی نام خود را به چهار تاپ تغییر دادند تا با کوارتت هارمونی سفید برادران ایمز اشتباه نگیرند.

Tops برای چندین لیبل، از جمله شطرنج معروف شیکاگو، با موفقیت تجاری کمی ضبط شد. اما گوردی و میکی استیونسون از همکاران A&R آنها را با تیم نویسندگی-تولید ادی هالند، لامونت دوزیر و برایان هالند متحد کردند و آنها به سرعت به این کار دست یافتند، و با اصرار، گاهی اوقات استابز، هارمونی های تنگ و ترسناک (با فاکر به عنوان تنور اصلی) در هم آمیختند. باریتون ناامید .

پس از اینکه هلند-دوزیه-هولند در سال 1967 موتاون را ترک کرد، تاپس ها موفقیت های اپیزودیک بیشتری کسب کردند، با موفقیت هایی که در چند سال آینده به دست آوردند، از جمله “Still Water (Love)” و یک جفت 10 آهنگ برتر در اوایل دهه 1970 برای ABC/Dunhill Records. . آنها آخرین بار در اوایل دهه 1980 با تصنیف احساسی “When She Was My Girl” به جمع 20 فیلم برتر رسیدند.

محتوای مقاله

در تمام طول مدت، آنها همچنان مشغول کنسرت‌ها بودند و گاهی اوقات با اعضای جدید Temptations به تور می‌رفتند، رقابتی دوستانه که از زمانی شروع شد که گروه‌ها با هم در یک کنسرت تمام ستاره تلویزیونی در سال 1983 در جشن 25 سالگی موتاون اجرا کردند. در حالی که وسوسه ها و سایر همکاران از مشکلات مواد مخدر، اختلافات داخلی و تغییرات پرسنلی رنج می بردند، چهار قله تا زمان مرگ پیتون در سال 1997 متحد و دست نخورده باقی ماندند. (بنسون در سال 2005 و استابز در سال 2008 درگذشت).

واندر در مورد آنها گفت: “چیزی که در مورد آنها بیشتر دوست دارم این است که آنها بسیار حرفه ای هستند، آنها از کاری که انجام می دهند لذت می برند، آنها بسیار دوست داشتنی هستند، آنها همیشه آقایان بوده اند.” نقش شهرت شهرت در سال 1990

فاکر بعداً به عنوان چهار تاپ با خواننده اصلی الکساندر موریس، رونی مک نیر و لارنس “راکل” پیتون جونیور، پسر لارنس پیتون، تور برگزار کرد.

محتوای مقاله

فاکر در سال 2021 به British Music Review گفت: «زیرا هر یک از آن‌ها (اعضای اصلی) بخشی از وجود من را منتقل کردند که با آنها باقی ماند. – وقتی لوی ما را ترک کرد، در موقعیت سختی قرار گرفتم که از آن لحظه به بعد این کار را انجام خواهم داد، اما پس از مدتی متوجه شدم که نام، همراه با میراثی که برای ما به جا گذاشته اند، فقط باید ادامه یابد. و با توجه به واکنش مردم، خیلی زود مشخص شد که کار درستی انجام دادم و واقعاً احساس خوبی نسبت به آن دارم.

علاوه بر تالار مشاهیر راک، افتخارات آنها شامل رای دادن به تالار مشاهیر گرمی در سال 1998 و دریافت جایزه یک عمر دستاورد گرمی در سال 2009 است. اخیراً، فاکر بر روی یک موزیکال برنامه ریزی شده برادوی بر اساس زندگی آنها کار می کند و خاطرات خود را به نام I'll Be There که قرار است در سال 2022 منتشر شود را تکمیل کرده است.

محتوای مقاله

فاکر دو بار ازدواج کرد و هفت فرزند داشت. ازدواج او با پایپر گیبسون 50 سال به طول انجامید. در اواسط دهه 1960، او برای مدت کوتاهی با مری ویلسون از سوپریمز نامزد کرد.

فاکر ساکن دیترویت مادام العمر بود که حتی پس از انتقال گوردی به لس آنجلس در اوایل دهه 1970، در خانه ماند. او در اوایل رویای تبدیل شدن به یک ورزشکار حرفه ای را در سر می پروراند، اما او همچنین یک خواننده با استعداد بود که تنور او را به عنوان یک نوازنده در گروه کر کلیسای خود جلب کرد.

او نوجوانی بود که با استابز دوست شد و آنها برای اولین بار با بنسون و پیتون در جشن تولدی که توسط یک گروه محلی “دختر” ترتیب داده شده بود، آواز خواندند که فاکر از آنها به عنوان “خانم های جوان باکلاس و بسیار زیبا” یاد می کرد.

“آوازخوانی محصول جانبی ما بود که به یک مهمانی به دنبال دختران رفتیم!” فاکر در مصاحبه ای با https://writewyattuk.com در سال 2016 گفت.

ما به لوی گفتیم که فقط یک آهنگ را انتخاب کند و آهنگ اصلی را بخواند. ما فقط از او حمایت می کنیم. خوب، وقتی او شروع کرد، همه ما به زمین افتادیم که انگار ماه ها در حال تمرین آهنگ بودیم! ترکیب ما باورنکردنی بود. در حالی که داشتیم آواز می خواندیم فقط به هم نگاه می کردیم و درست بعد از آن گفتیم: «مرد، این یک گروه است! این یک گروه است!

محتوای مقاله