محتوای مقاله
پیتر مارتین دوبل آبی بود.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
او که یک بازیکن و پخش کننده برای آرگونات های تورنتو بود، در دورانی حضور داشت که فقط افرا لیفز با فراز و نشیب های فراوانشان به عنوان بخشی از تکامل لیگ فوتبال کانادا، برای محبت طرفداران ورزش هاگ تاون با Scullers رقابت می کرد.
مایک هوگان، شریک سابق پخش، صبح دوشنبه در «X» نوشت: «در میان اشک می نویسم که پیتر، یکی از بزرگترین سفیران آرگونات ها، جمعه شب در سن 83 سالگی درگذشت. او زندگی خود را وقف ورزش و خانواده اش کرد.»
یکی از اعضای تالار مشاهیر CFL در رده گزارشگران، مدافع خط مارتین در سال 1964 با ایست یورک آرگوس، برنده مسابقات قهرمانی بزرگسالان کانادا، شروع به کار کرد. با امضای تورنتو و مربی باب شاو، او در تیمی بود که در سال 1971 جام خاکستری را تصاحب کرد و به انتظار 19 ساله پایان داد، اگرچه آرگوس به کلگری شکست خورد.
آفتاب ظهر تو
محتوای مقاله
تبلیغات 3
محتوای مقاله
هدایت این تیم را مربی رنگارنگ لئو کیهیل بر عهده داشت. به عنوان یک کاپیتان دفاعی، مارتین به شوخی گفت که او به این پست ارتقا یافته است زیرا او بیشتر از کیهیل در مورد قوانین CFL می دانست.
مارتین برای داستانی در وب سایت تیم در سال 2021 به هوگان گفت: «لئو دوست داشت زیاد صحبت کند. – وقتی او را استخدام کردیم چیز زیادی در مورد او نمی دانستم، اما من و لئو رابطه خوبی با هم داشتیم. او مرد مناسب در زمان مناسب برای آرگوس بود.
«هیچ لحظه کسل کننده ای نبود که او در اطراف بود. اگر تاریخ نبود، آن را خلق می کرد. او همیشه در روزنامه ها بود و این چیزی بود که ما به آن نیاز داشتیم.”
پس از بازنشستگی مارتین در سال 1977، به عنوان تحلیلگر به رادیو رفت.
برای اکثر فصل‌ها تا سال 2010، او در چهار ایستگاه مختلف با هفت صدای مختلف حضور داشت. دیو هاج، بیل استیونسون، جان بدهام، باب براتینو (دوبار)، مارک شارلبوا، جیمی استین و شش فصل با هوگان.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
اگر از حرفه پیت مارتین در رادیو آرگوس انتقاد داشتید، من را سرزنش کنید. هاج روز دوشنبه پست کرد. اما شما اولین نفر خواهید بود. استخدام پیت یکی از بهترین تصمیمات زندگی من بود، به خصوص که یکی از بهترین دوستانم را به همراه داشت. مرگ او به من ضربه سختی زد.»
مارتین همچنین سال ها رئیس انجمن فارغ التحصیلان آرگو بود و اخیراً به عنوان سازنده تمام وقت آرگو معرفی شد.
مارتین در اسکاربورو بزرگ شد، زمانی که هنوز زمین کشاورزی بود، در نزدیکی خیابان برچمونت امروزی و خیابان لارنس. او پس از فارغ التحصیلی از کالج سر وینستون چرچیل و سپس اخذ مدرک تربیت بدنی از دانشگاه وسترن انتاریو، با بازی زیر نظر مربی افسانه ای موستانگ، جان متراس، در اصل یکی از منتخبان دور اول راف رایدر اتاوا بود.
تبلیغات 5
محتوای مقاله
مارتین به خود می بالید که «کارگردان اجتماعی آرگوس» است، که برای تیمی پر از شخصیت هایی مانند دیک تورنتون و مل پروفیت، هم نعمت و هم یک نفرین بود.
«من قبلاً در خانه‌ام مهمانی می‌کردم. هر سال بعد از بازی، ما یک مهمانی هالووین داشتیم که در آن همه باید لباس بپوشند.”
او به هوگان گفت که پس از اینکه تورنتو رقیب سرسخت همیلتون را در یک فینال دو بازی شرق با امتیازات مجموع شکست داد، وقتی شرکت آبجو پرسید که کجا برای برد آماده شود، هیچ چیز برتری در جشن نداشت.
او به یاد می آورد: «من یک خانه کوچک چهار خوابه در میسیساگا داشتم. «آن هفته مجبور شدم دیوارها و زیرزمین را رنگ کنم. یک روز قبل از بازی (فینال) یک کامیون به خانه من آمد و 30-40 جعبه آبجو را تخلیه کردند.
می‌دانی این چیست، شما یک بازیکن و خانواده‌اش را دعوت می‌کنید و او شخص دیگری را دعوت می‌کند، سپس شخص دیگری را دعوت می‌کند. ما هیچ‌وقت کارمندان را حساب نکردیم، اما حدس می‌زنم 250 تا 300 نفر آنجا بودند. سال‌هاست که مردم به سراغم می‌آیند و می‌گویند: «تو من را نمی‌شناسی، اما من در مهمانی تو بودم…»
تبلیغات 6
محتوای مقاله
شماره 77 در سال 1973 بازنشسته شد، که منجر به شغل معلمی در پورت اعتباری متوسطه شد، جایی که او مربی فوتبال، کشتی و دوومیدانی بود. این پیشینه، که توضیح می دهد که چرا یک نمایشنامه کار می کند یا نه، به خوبی پشت میکروفون رادیو به او خدمت می کند.
مارتین همچنین به همراه مایکل کلمونز، رئیس آرگوس، یکی از برندگان مرد سال انجمن فارغ التحصیلان CFL 2016 نام گرفت. مارتین سوار بر موجی از زمان‌های بالا مانند جام خاکستری 1983، که سرانجام به خشکسالی عنوان پایان داد، و قهرمانی‌های 1996 و 1997، که با کاهش چشمگیر تماشاگران در مرکز راجرز و بعداً BMO فیلد، پشت سر هم رخ داد. دیو واتکینز، مدیر اجرایی سابق آرگو، گفت که هر تصمیمی که بر بازیکنان سابق تأثیر می‌گذارد، از تغییر در لباس تیم گرفته تا عملیات بازی، ابتدا توسط مارتین گرفته شده است.
واتکینز گفت: “او آتش را با پیرمردها ادامه داد.” اما این پیت بود، مردی که دلتنگش خواهیم شد. او که با تیم در سراسر کشور پرواز می کرد، آن خنده عفونی را داشت که در سراسر هواپیما شنیده می شد.
او ساختار تیم بود. او آرگوس را دوست داشت و آنها او را دوست داشتند.
در پست هوگان آمده است که همسرش وندی، چهار فرزند و نوه از مارتین به یادگار مانده است. جشن زندگی در تاریخ بعدی برگزار خواهد شد.
محتوای مقاله