سلف پرتره “جادویی” برای چندین دهه پنهان بوده است – تا زمانی که بوم برگردانده شد.

محتوای مقاله

هنگامی که یکی از محافظان موزه بریتانیا، پلاکی را از پشت اثر برجسته نورمن کورنیش برای نمایشگاهی که در پیش رو داشت، برداشت، او به یک کشف «جادویی» دست یافت: پشت آن تصویری از خود هنرمندی که معدنچی زغال‌سنگ به شهرت رسیده بود، دیده می‌شد.

محتوای مقاله

این نقاشی تازه کشف شده برای اولین بار روز شنبه به عنوان بخشی از نمایشگاهی در موزه Bowes در شمال انگلستان، در کنار ده ها اثر هنری کمیاب دیگر از کورنیش و LS Lowry معاصرش به نمایش گذاشته شد. این نمایشگاه تا ژانویه 2025 ادامه خواهد داشت.

ویکی استورز، مدیر برنامه‌ها و مجموعه‌های موزه، با یادآوری کشف جان آولد محافظ در ماه آوریل، گفت: یکی از همکاران با هیجان در اطراف می‌دوید و فریاد می‌زد: «جان نقاشی را پیدا کرد».

کورنیش که به خاطر تصاویر خاطره انگیزش از زندگی کارگری معدنچیان در شمال شرقی بریتانیا شناخته می شود، معروف ترین گروهی بود که به عنوان هنرمندان معدن شناخته شد. او با ضربات روشن و رسا و در پالت خاموش، سختی زندگی خیابانی را در میان جوامع معدنی و همچنین رفاقت اجتماعات را به تصویر کشید. این زندگی ای بود که او از نزدیک با آن آشنا بود و بیش از سه دهه را به عنوان معدنچی گذرانده بود.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

موزه Bowes در بیانیه‌ای اعلام کرد که Auld این پرتره از خود را هنگام کار بر روی نقاشی به نام “Bar Scene” پیدا کرد که معدنچیان را با کلاه در میخانه به تصویر می‌کشد. آولد در بیانیه ای گفت: این نقاشی – که از شورای شهرستان دورهام امانت گرفته شده است – به طور عجیبی یک تخته پشتی در قاب قرار داده شده بود و کار روی قاب تصویر کشیده شده بود.

او افزود: «بنابراین تصمیم گرفتم تخته را برداریم تا ببینم آیا بر روی نقاشی تأثیر می‌گذارد یا نه، و در کمال تعجب، این نقاشی فوق‌العاده دیگر در پشت آن وجود داشت که بسیار جذاب بود».

استارز گفت که خانواده کورنیش با دقت تمام کارهای او را با عناصر ناتمام در پشت بوم ها ثبت کردند: اینها می تواند چیزهایی باشد که او به سادگی امتحان کرده یا قبل از اینکه به طرف دیگر برود، رها کرده است.

محتوای مقاله

او گفت: «ما چیزی پیدا کردیم که هیچ کس از آن خبر نداشت. “این لحظه “اوه خدای من” بود.

استورز گفت که صحنه نوار 22 در 29 اینچی توسط شورای دورهام در سال 1961 خریداری شد، به این معنی که این خودنگاره برای بیش از 60 سال مورد توجه قرار نگرفت.

آماندا هاپگود، رهبر شورای دورهام، با توصیف این کار به عنوان “عالی”، در بیانیه ای گفت که “این کار افزوده ای فوق العاده برای کار عالی که نورمن کورنیش به آن معروف است.”

موزه اشاره کرد که هنوز مشخص نیست این کشف دقیقاً چه زمانی ساخته شده است. این خودنگاره که روی بوم استفاده شده نقاشی شده است، کورنیش را در سال های جوانی با نگاهی متفکر نشان می دهد. موزه اعلام کرد این بیست و نهمین سلفی در آثار این هنرمند است.

استورز گفت چالش این بود که کار جدید و «صحنه بار» را همزمان نمایش دهیم. او گفت که آنها یک پایه مخصوص برای چرخاندن نقاشی ها در طول روز ایجاد کردند تا بینندگان بتوانند در نقاط مختلف رو به روی هر دو را ببینند.

محتوای مقاله

کورنیش در سال 1919 در شهر کوچک معدنی Spennymoor در شهرستان دورهام متولد شد و در سن 14 سالگی کار در معادن را آغاز کرد. هنگامی که 15 ساله شد، وارد یک موسسه اجتماعی شد که به کانون استعدادهای خلاق تبدیل شد، به نام آکادمی Pitman.

در سال 1966 او معادن را ترک کرد و خود را به عنوان یکی از پرطرفدارترین هنرمندان بریتانیایی قرن بیستم معرفی کرد. او در سال 2014 درگذشت.

استارز آثار هنری کورنیش را گرم و صمیمی توصیف کرد و بر کلاستروفوبیا، تاریکی و قربانی شدن زندگی معدنچیان تاکید کرد.

او گفت: “در سکته مغزی او صمیمیت وجود دارد و نشانه ای از این است که شما نمی توانید از جارو شدن شما جلوگیری کنید.”

محتوای مقاله