قهرمان المپیک از زنان «فراموش شده» افغان با شنل برقع تجلیل می کند

محتوای مقاله

منیجا تلاش، پناهنده ای که روز جمعه به دلیل پوشیدن شنل “زنان افغان آزاد” در مسابقات المپیک از بازی های المپیک محروم شد، این هفته توضیح داد که با شنل ساخته شده از برقع، که نمادی از چگونگی در کشورش است، اعتراض کرده است. “زنان در زندگی خود عاملیت ندارند” و اعلام کردند که “جهان زنان افغان را فراموش کرده است”.

محتوای مقاله

تالش، که به تالش دختر B معروف است، اگر رد صلاحیت نمی شد، پیشرفت نمی کرد. او مسابقه خود را به هند سارجو با نام مستعار B-girl India باخت. تلاش که اصالتاً اهل افغانستان است و پس از فرار از حکومت طالبان در سال 2021 از اسپانیا درخواست پناهندگی کرد، نماینده تیم المپیک پناهندگان بود. محرومیت این بازیکن 21 ساله فوری بود زیرا بیانیه ها و شعارهای سیاسی در المپیک ممنوع است. او از کمیته بین المللی المپیک، تیم پناهندگان، فدراسیون جهانی رقص و کمیته المپیک اسپانیا عذرخواهی کرد، اما در اینستاگرام نوشت که پست او سیاسی نیست.

او با بیان اینکه از خیابان های کابل است، نوشت: «جهان زنان افغان را فراموش کرده است. «…می دانم که قوانین المپیک می گوید در ورزش سیاست وجود ندارد. اما پیام من یک شعار سیاسی نیست. این اعلامیه حقوق اساسی بشر است. من یک دختر B هستم و بریکینگ در هیپ هاپ در جوامع سیاه پوست و اسپانیایی متولد شد که در دهه 1970 و 80 در نیویورک علیه تبعیض مبارزه کردند. من شروع به شکستن در افغانستان کردم، جایی که دختران اجازه آموزش ندارند. من برای انجام این کار جانم را به خطر می اندازم زیرا آن را دوست دارم. ترمز کردن نوعی ابراز وجود است و بنابراین احساس کردم این کاری است که باید انجام دهم، حتی اگر به معنای رد صلاحیت باشد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

از شما می خواهم که به افغانستان توجه کنید. دختران در کشور من نمی توانند کاری انجام دهند. اینها دوستان، همکلاسی ها و همسایگان من هستند – آنها در واقع هیچ حقی ندارند. آنها نمی توانند درس بخوانند، کار کنند و به سختی خانه را ترک می کنند. اما آنها سزاوار آزادی هستند.”

تلاش، اولین بریک دانسر شناخته شده در افغانستان، ساخت “بال پارچه برقع” را برای نمادی از “روزی به زودی” توصیف کرد. [women] می تواند پرواز کند.” او نمایش اسلایدی از زنان برقع پوش در سرزمین مادری و اعتراض خود را ارائه کرد.

برقع جامه ای است که تمام بدن زن را پنهان می کند و فقط قفس برای چشمان او باقی می ماند. این مخصوص طالبان و افغانستان است و افراطی ترین نوع پوشش مذهبی برای زنان است.» اکنون این یک الزام در کشور من است. من می خواهم روشن کنم که از زنانی حمایت می کنم که پوشش مذهبی بپوشند یا نپوشند، چه در کابل و چه در پاریس. آنها باید همیشه حق داشته باشند که خودشان تصمیم بگیرند، اما در افغانستان اینطور نیست.

محتوای مقاله

«زنان در زندگی خود انتخابی ندارند. با پارچه این برقع، که بسیار نشان دهنده است، می خواهم به دختران خانه نشان دهم که حتی در سخت ترین شرایط، آنها قدرت تغییر همه چیز را دارند. برقع را می توان بال کرد. اگر آنها در پیله باشند، به زودی می توانند پرواز کنند.

رقابت بین تالش و سارجو یک مسابقه پیش مقدماتی یکباره بود که در ماه مه و زمانی که تالش پس از عدم ثبت نام برای مسابقات مقدماتی وارد شد، اضافه شد. هیئت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک زمانی که از تلاش‌های او برای به چالش کشیدن طالبان مطلع شد، از او دعوت کرد تا شرکت کند.

ترمز در المپیک 2028 لس آنجلس گنجانده نخواهد شد، اما WDSF، نهاد حاکم جهانی این ورزش، قصد دارد برای بازگشت آن در بازی های 2032 در بریزبن استرالیا تلاش کند.

تلاش یکی از 16 دختر کلاس B بود که در پاریس شرکت کرد. تابستان گذشته، او در مصاحبه ای با واشنگتن پست توضیح داد که چرا چهار سال پیش جدایی را آغاز کرد. او به زبان اسپانیایی گفت: «من این کار را برای خودم، برای زندگی‌ام انجام می‌دهم. “من این کار را برای ابراز وجود و فراموش کردن همه چیزهایی که در زمان نیاز دارم انجام می دهم.”

محتوای مقاله