آنجل سالازار ستاره سریال «صورت زخمی» در سن 68 سالگی درگذشت


محتوای مقاله

فرشته سالازار بازیگر سریال «صورت زخمی» در سن 68 سالگی درگذشت.

محتوای مقاله

نماینده این ستاره، آن وینگسونگ، به TMZ تایید کرد که او صبح یکشنبه پس از کشف توسط یکی از دوستانش در خانه یکی از دوستانش در بروکلین، نیویورک، “در خواب درگذشت”.

در زمان نگارش این گزارش، علت مرگ مشخص نیست.

سالازار در سال 1983 نقش چی چی را در کنار تونی مونتانا از آل پاچینو در فیلم کلاسیک گانگستری Scarface بازی کرد.

او همچنین در دهه 1980، جایی که بوفالوها غرش می‌کنند، 1982 یک غریبه تماشا می‌کند، زندگی وحشی 1984، سیلوستر 1985، پانچ لاین در سال 1988 و راه کارلیت در سال 1993 بازی کرد.

اخیراً او در فیلم سزار سیاه محصول 2022 و فیلم خاطرات گیلبرت: فیلم در سال 2023 حضور داشت.

سالازار علاوه بر مهارت‌های بازیگری‌اش، کمدین محبوبی بود که به‌خاطر جمله‌ی جذاب‌اش «بزن!» شهرت داشت.

این کمدین برای Last Comic Standing شبکه NBC شناخته شده بود و آخرین اجرای کمدی او در Reno's Silver Legacy Resort and Casino بین 1 و 4 اوت بود.

سالازار در شبکه های اجتماعی فعال بوده و اخیراً به سیمون بایلز 27 ساله ژیمناستیک به خاطر قهرمانی اش در المپیک پاریس تبریک گفته است.

او در اینستاگرام نوشت: “تو این کار رو کردی سیمون، بزرگتر از همیشه برگشتی… آمریکا به تو افتخار می کند… چون آمریکا را خوب کردی.”

محتوای مقاله

در همین حال، در سال 2020، لوکا گوادانینو کنایه زد که فیلم جدیدش Scarface یک “پروژه عجیب و غریب” است، اما از زمان این فیلم هیچ خبر دیگری وجود ندارد.

وقتی از گوادانینو پرسیده شد که آیا این اقتباس فیلم بعدی او خواهد بود، به Collider گفت: «فکر می‌کنم این پروژه فوق‌العاده است. من یک تهیه‌کننده بزرگ در دیلن کلارک و یک استودیوی عالی در یونیورسال دارم، بنابراین اگر خدایان فیلم آن را بخواهند، آن را می‌گیرم.»

گوادانینو همچنین کیفیت فیلمنامه نوشته شده توسط برادران کوئن را ستود.

او گفت: فیلمنامه فوق العاده ای است. ما روی آن کار می کنیم، بله.”

فیلم گوادانینو، هنگامی که روشنایی روز را ببیند، سومین Scarface بعد از نسخه اصلی 1932 و بازسازی معروف 1983 خواهد بود، و او اصرار داشت که “تصویر شایسته ای” از شخصیت و زمانه ای است که اکنون در آن زندگی می کنیم. .

کارگردان توضیح داد: «اولین صورت زخمی هاوارد هاکس همه چیز درباره دوران ممنوعیت بود. پنجاه سال بعد، الیور استون و برایان دی پالما در حال ساختن نسخه خود هستند که بسیار متفاوت از فیلم هاکس است. هر دو می توانند در قفسه ای مانند دو مجسمه باشکوه بایستند.

بیایید امیدوار باشیم که چهل و چند سال بعد، انعکاس شایسته دیگری در مورد شخصیتی باشد که الگویی از تعقیب افراط و جاه طلبی خودمان است. فکر می کنم گزینه من بسیار به موقع خواهد بود.”

این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید