فعالان حقوق بشر 10 سال پس از مرگ تینا فونتین را بازتاب می دهند

محتوای مقاله

وینیپگ – وقتی الروی فونتین به خواهر بزرگترش، تینا فونتین فکر می کند، افکارش او را به پارکی در محله وینیپگ پوینت داگلاس می برد.

محتوای مقاله

اینجا جایی است که آنها گاهی اوقات با هم می گذرانند.

ده سال پس از مرگ غم انگیز یک دختر 15 ساله که کشور را شوکه کرد و کاتالیزور تحقیقات ملی در مورد زنان و دختران بومی مفقود و کشته شده شد، الروی فونتین هنوز در مکانی خاص زندگی می کند.

خواهران و برادران مدتی را در پرورشگاه در استان سپری کردند، اما در طی بازدیدهای برنامه ریزی شده که شامل دو و پارک های Slurpee بود، یکدیگر را دیدند.

این جوان 18 ساله گفت: “او گاهی اوقات مرا از ملاقات ها می برد… به من اجازه می داد در پارک بازی کنم.”

تینا بسیار محافظت کننده و مادرانه خواهد بود.

شنبه دهمین سالگرد مرگ دختری از ملت ساگینگ آنیسیناب است.

الروی فونتین قصد دارد این روز را با برگزاری مراسم شمع خوانی در جایی که جسد تینا پیدا شد جشن بگیرد.

محتوای مقاله

این دختر قبل از اینکه بدن کوچک و سنگینش که در پلاستیک و پتو پیچیده شده بود، از رودخانه قرمز در 17 اوت 2014 بیرون کشیده شود، از خیابان های وینیپگ ناپدید شد.

تینا بیشتر عمرش توسط عمه اش بزرگ شده بود، اما در هتلی در وینیپگ تحت مراقبت خدمات کودک و خانواده زندگی می کرد. او یک هفته قبل از پیدا شدن جسدش ناپدید شده بود.

سال بعد، پلیس این مرد را به قتل درجه دو در قتل او متهم کرد. در سال 2018، هیئت منصفه ریموند کورمیر را بی گناه تشخیص داد.

مرگ تینا نقطه عطفی در نگاه و نگاه جامعه به زنان و دختران بومی گمشده و کشته شده بود. فعالان حقوق بشر و اعضای خانواده‌ها، که مدت‌هاست خواستار اقدام سیاسی برای پایان دادن به سطوح سرسام‌آور خشونت علیه زنان و دختران بومی شده‌اند، صدای خود را حتی بلندتر برای تغییر خواسته‌اند.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

الروی فونتین گفت: «وقتی خواهرم بچه پوستر شد و تجمعاتی برگزار شد و ملی شد، فکر می‌کنم چشمان خیلی‌ها را باز کرد.

برای مردم غم انگیز است که بفهمند باید جان کسی را بگیرند.»

مدت کوتاهی پس از کشف جسد تینا، جمعیت زیادی در مرکز شهر وینیپگ راهپیمایی کردند و خواستار اجرای عدالت شدند.

شری گوت، مدافع کودک و نوجوان منیتوبا، آن روز را به خوبی به یاد می آورد. او در آن زمان یک مددکار اجتماعی بود.

پیاده‌روی واقعاً آرام بود، اما صدها نفر بودند. من هم مثل بقیه شوکه شدم و عصبانی شدم.”

در روزها، هفته ها و ماه های بعد، تغییراتی در سطوح مختلف رخ داد.

فشار عمومی استان را مجبور کرد که از هتل ها برای نگهداری از جوانان استفاده نکند.

محتوای مقاله

Bear Clan Patrol، یک گروه امنیتی به رهبری بومیان، دوباره ظاهر شده است تا خیابان های وینیپگ را برای یافتن افراد بومی گمشده جستجو کند.

دولت لیبرال فدرال به رهبری جاستین ترودو، نخست وزیر تازه منتخب، تحقیقات ملی را آغاز کرد. این گزارش نهایی خود را در سال 2019 منتشر کرد که شامل 231 فراخوان برای عدالت بود.

برخی از فعالان حقوق بشر می گویند که مرگ تینا آگاهی بیشتری را به همراه داشته است، اما همچنان شاهد سوء استفاده جنسی از کودکان و جوانان هستند.

دفتر وکالت تحقیقاتی را در مورد خدمات دریافتی تینا تکمیل کرد و توصیه هایی را به مقامات استانی صادر کرد. اگرچه برخی از این موارد اجرا شده اند، اما به نظر می رسد چالش ها همچنان پابرجا هستند.

گوت گفت: «ما هیچ تغییر واقعی در سطح سیستم نمی بینیم.

فعالان حقوق بشر می گویند وینیپگ همچنان کانونی برای زنان و دختران بومی مفقود و کشته شده است، در حالی که کودکان و جوانان بومی هنوز به طور نامتناسبی در سیستم رفاه کودکان حضور دارند.

محتوای مقاله

در سال گذشته، سه مرد جوان که مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته بودند بر اثر مسمومیت دارویی در مطب گات جان باختند. او گفت که این همچنین بر نیاز دولت استانی برای ایجاد یک واکنش هماهنگ به سلامت روان، اعتیاد و سوء استفاده تاکید می کند.

آنها باید شجاعت اخلاقی داشته باشند و آن را در اولویت قرار دهند و به بچه هایی که در حال سقوط هستند پاسخ دهند.»

شانلی اسکات می گوید که هر روز آن را می بیند.

اسکات مدیر اجرایی مرکز منابع Ndinawemaaganag Endaawaad ​​است که پناهگاه امن تینا را به نام تینا فونتین اداره می کند.

این مرکز آموزشی با جوانانی کار می‌کند که جایی برای ماندن ندارند، نمی‌توانند به حمایت‌های بهداشت روانی یا مراقبت‌های پزشکی دسترسی داشته باشند و از نظر فرهنگی قطع شده‌اند.

محتوای مقاله

این سازمان با گروه‌های درمانی و متخصصان بهداشت بومی همکاری می‌کند تا شکاف‌های مراقبت را ببندد.

تینا (بندر امن) کافی نیست… تینا به یک نیاز فوری پاسخ می دهد. اسکات گفت: این یک راه حل بلندمدت نیست.

گات گفت که او خواهان بازنگری شخص ثالث در مورد تراسیا تراست، استراتژی ضد استثمار جنسی استان است که در سال 2008 راه اندازی شد، و دولت طرحی را برای نحوه پاسخگویی به درخواست های تحقیق ملی برای عدالت منتشر کند.

اوایل این هفته، برنادت اسمیت و ناهانی فونتین وزرای کابینه، که بومی هستند، در این سالگرد سخنرانی کردند و گفتند که دولت NDP متعهد به پیروی از توصیه‌های تحقیق ملی و کمیسیون حقیقت و آشتی است.

محتوای مقاله

آنها به گروه Matriarchal ایالت مراجعه کردند تا در کار و یک برنامه کمک مالی با مشارکت بنیاد وینیپگ برای حمایت از خانواده های مفقودین و قتل شده ها کمک کنند.

«همه ما مسئولیم. فقط دولت ها نیستند. فقط پلیس نیست. اسمیت که خواهرش کلودت آزبورن-تئو در سال 2008 ناپدید شد، گفت: این یک مشکل جامعه است.

وزیران گفتند که دولت قصد دارد در پاییز امسال استراتژی خود را برای زنان، دختران و افراد دو روحیه بومی مفقود و کشته شده منتشر کند.

در همین حال، الروی فونتین با دانستن اینکه میراث خواهرش همچنان زنده است، آرامش پیدا می کند.

دانستن اینکه هنوز طرفدارانی وجود دارد کمک زیادی می کند… او فراموش نشده است.”

– با فایل هایی از استیو لمبرت

محتوای مقاله