50 سال بارکد، نوارهایی که ردیابی مواد غذایی را متحول کرد

محتوای مقاله

بارکدها، نوارهای همه جا حاضری که هر روز در صندوق‌ها با آن‌ها مواجه می‌شویم، بسیار بیشتر از الگوهای ساده هستند – آنها ستون‌های توزیع و ردیابی مواد غذایی مدرن هستند.

محتوای مقاله

بارکد جهانی محصول (UPC) در جشن پنجاهمین سالگرد خود، اولین بار در 26 ژوئن 1974 در یک سوپرمارکت در تروی، اوهایو ظاهر شد. جالب اینجاست که کانادا به سرعت از آن پیروی کرد و با اولین اسکن در یک فروشگاه مواد غذایی استاینبرگ در دوروال، کیو، دومین کشوری شد که این سیستم را در جولای 1974 پذیرفت.

بارکدهای UPC علیرغم حضور روزمره خود، کم توجهی می شوند. این کدها با ایجاد امکان شناسایی کارآمد محصول و مدیریت موجودی، انقلابی در بخش خرده فروشی و عرضه ایجاد کرده اند و در نتیجه کارایی صنایع غذایی را افزایش می دهند. در صندوق‌های خرده‌فروشی، این بارکدها یک عدد 12 رقمی منحصربه‌فرد را برای هر محصول رمزگذاری می‌کنند و تراکنش‌های سریع و دقیق را بدون نیاز به وارد کردن دستی داده‌ها تسهیل می‌کنند. این نه تنها روند تسویه حساب را تسریع می کند، بلکه خطاها را نیز کاهش می دهد، مشابه نحوه شناسایی منحصر به فرد اثر انگشت افراد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

بارکدها برای ردیابی روند فروش، مدیریت تبلیغات و تصمیم گیری آگاهانه در مورد موجودی بسیار ارزشمند هستند، بنابراین تجربه خرید کلی را برای مصرف کنندگان غنی می کنند. علاوه بر نقاط فروش، بارکدهای UPC، موجودی انبار و عملیات زنجیره تامین را با امکان کنترل دقیق سطوح موجودی، تسهیل سفارش‌های مجدد به موقع، و جلوگیری از کمبود و اضافه موجودی بهینه می‌کنند.

در اصل، بارکدها ابزارهای ضروری هستند که هم جنبه تدارکاتی و هم جنبه تجاری خرده فروشی مدرن را پشتیبانی می کنند.

موفقیت بارکد UPC مدیون GS1 است، یک سازمان غیرانتفاعی نسبتا ناشناخته که در بهبود قابلیت اطمینان زنجیره های تامین در سراسر جهان نقش داشته است. در کانادا، GS1 تضمین می‌کند که کسب‌وکارها از بارکدهای استاندارد بهره می‌برند، کارایی زنجیره تامین و ردیابی محصول را بهبود می‌بخشند. این ابزارها و راهنمایی‌های لازم را برای اتخاذ این استانداردهای جهانی فراهم می‌کند و به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا عملیات را ساده‌تر کنند، خطاها را کاهش دهند و اطلاعات دقیق محصول را از تولید تا خرده‌فروشی حفظ کنند.

محتوای مقاله

با این حال، این سیستم بی عیب نیست و مستعد خطای انسانی است، که نیاز به یک داور بی طرف و غیرتجاری برای اطمینان از انطباق را برجسته می کند.

بارکدها باقی می مانند، اما با افزایش نیاز به قابلیت ردیابی بیشتر، کد سنتی 12 رقمی تک لایه دیگر کافی نیست. معرفی ماتریس های داده و کدهای QR – انواع بارکدهای دو بعدی – گام بعدی در تکامل بارکدها را نشان می دهد. این کدهای پیشرفته می توانند فراخوان های محصول را در زمان واقعی مدیریت کنند یا اطلاعات دقیق محصول را در اختیار مصرف کنندگان قرار دهند و نیاز به تعیین تاریخ انقضا را از بین ببرند. امکانات بی پایان هستند.

بنابراین هر بار که یک بارکد را اسکن می کنیم، با یک معجزه لجستیکی مواجه می شویم که به طور شفاف ما را به صنعتی متصل می کند که اغلب غیرشفاف به نظر می رسد. این تازه آغاز راه است – هرچه عمیق تر به فناوری بارکد می پردازیم، پتانسیل آن برای تغییر سیستم غذایی ما آشکارتر می شود.

محتوای مقاله