ویرایش: لغو مالیات کربن کثیف خواهد بود


محتوای مقاله

اگر نخست‌وزیر جاستین ترودو و لیبرال‌ها سال آینده قدرت را از دست بدهند، پیر پولیوور و محافظه‌کاران باید با واقعیت اجتناب‌ناپذیر رهایی از مالیات کربن فدرال، همانطور که پولیور وعده داده بود، روبرو شوند.

محتوای مقاله

بی نظمی خواهد بود.

مشکل این است که همانطور که لیبرال ها مدعی هستند، اگر مالیات کربن کم هزینه ترین و موثرترین راه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی در کانادا است، چرا آنها 140 برنامه دولتی دیگر دارند که بیش از 200 میلیارد دلار برای مالیات دهندگان هزینه دارد. این است

هدف کانادا برای انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2030 کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به حداقل 40 درصد کمتر از سطح سال 2005 تا سال 2030 است.

مشکل این است که آخرین ارقام دولت برای سال 2022 نشان می دهد که ما تنها 7 درصد کمتر از سطح سال 2005 هستیم و این نشان می دهد که اهداف دولت تخیلی هستند.

لیبرال‌ها هیچ سابقه روشنی از میزان هزینه سوخت فدرال و سیستم قیمت‌گذاری مبتنی بر تولید برای گازهای گلخانه‌ای بزرگ صنعتی – دو جزء اصلی قیمت‌گذاری کربن – در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نگهداری نمی‌کنند، اگرچه تخمین می‌زنند که مجموعا آنها را به یک سوم کاهش می‌دهند. هدف تا سال 2030 است.

محتوای مقاله

اما این بدان معناست که حداقل دو سوم کاهش ها باید از 140 طرح دیگر دولت، از جمله سقف انتشار نفت و گاز، قوانین متان، جذب متان در زباله، قوانین سوخت های پاک، اعتبارات مالیاتی سرمایه گذاری، قوانین برق پاک و برق حاصل شود. دستورات خودرو

به عبارت دیگر، طرح تغییرات اقلیمی ترودو نه تنها شامل قیمت ملی کربن است، بلکه شامل «دست سنگین مقررات» و «انگیزه‌ها… یارانه‌ها و پاداش‌ها» برای بخش خصوصی توسط دولت است که تلاش می‌کند برندگان و بازندگان را انتخاب کند. بازاری که به ندرت پایان خوبی دارد.

در حالی که هزینه اضافی سوخت فدرال قابل مشاهده ترین هزینه برای مصرف کنندگان است، زمانی که صحبت از هزینه کلی برنامه قیمت گذاری کربن ترودو به میان می آید، فقط نوک کوه یخ است.

مسائل پیچیده این است که پویلیور هنوز باید روشن کند که آیا قصد دارد فقط مالیات سوخت فدرال را لغو کند یا سیستم قیمت گذاری مبتنی بر تولید برای انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی.

ترودو اخیراً گفت که مالیات کربن خود را به این دلیل معرفی کرده است که «من یک راه حل پاک و مبتنی بر بازار را به تغییرات آب و هوایی ترجیح می دهم، در مقابل «مقررات سنگین» و «انگیزه ها… یارانه ها و پاداش ها».

مشکل این است که برنامه او برای تغییر آب و هوا همه آنها را دارد.

این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید